Een gevleugeld verhaal

Nu is het genoeg geweest.
Ik heb het jaren getolereerd.
Ik ben nu eenmaal een verdraagzaam iemand.
Maar 'trop is trop' ... ik bind de strijd aan tegen de blauwe geschelpten op (en boven) deze aardbol.

Voor alle duidelijkheid, ik heb niets tegen dat gedeelte van de mannelijke bevolking dat elke zondag na de hoogmis gedurende tientallen minuten staat te staren naar de hemel. Niet speurend naar de Heilige Geest, maar wel naar de prijsbeesten die moeten 'vallen'.

Ik start echter wel een petitie om toestemming te krijgen de stadsduiven volledig uit te roeien.

Sinds ik beschik over een nieuw digitaal fototoestel pesten zij mij voortdurend.

Telkens ik een wondermooi beeld in mijn Leica-lens zie én dit voor het nageslacht wil vereeuwigen, zorgt een lelijke duif ervoor dat mijn kans om ooit the 'Pullitzer prijs' te winnen, volledig verkwanseld wordt.

Het is niet te doen.
Op mijn reis werd ik er voortdurend mee geconfronteerd.
Het begon allemaal in het wondermooie Firenze toen ik een prachtig standbeeld zag staan op de Piazza della Annunziata.
Als een volleerd fotograaf koos ik voor een kikvorsperspectief.
Ik zoomde in én legde het beeld vast.
Helaas hadden ondertussen stadsduiven zich genesteld op én onder mijn object.


Even later was het weer prijs. Ik zag een ander standbeeld. Ik zocht naar de juiste belichting en de exacte sluitersnelheid. Alle omstandigheden waren piccobello om er een mooie foto van te maken ... maar dat was buiten de waard gerekend. Een waard deze keer vermomd als duif.

Ik ben dan maar gevlucht naar Siena, een prachtige stad. Een adembenemend schelpvormig plein. Op het plein een merkwaardige fontein. Dus tijd om het fototoestel boven te halen.

En je kan het natuurlijk al wat raden: ook nu had mijn 'vriend' zich genesteld op de armen van het standbeeld.

Gejaagd door een zachte Toscaanse wind (hopende dat de duiven nu eens richting Barcelona vlogen) trok ik tenslotte naar Pisa, de stad van de scheve toren. Daar was ik van plan om een kunstzinnige foto te maken. Met de 12x zoom slaagde ik erin om op éénzelfde beeld zowel een standbeeld als de toren te krijgen. Dàt zou het worden.

Toen ik echter nieuwsgierig naar het resultaat keek, zag ik tot mijn ontsteltenis dat ook die foto 'verprutst' was door de duif.

Ik heb het dan maar opgegeven.

Dus al wie een hart heeft voor de fotografie, laat mij weten hoe ik kan voorkomen dat blauwe en andere geschelpten mijn foto's 'ontsieren'.

Daarnet luisterde ik naar de radio. Er was de goochelscetch van Toon Hermans. De slotzin ervan was: 'De duif is dood meneer'.

Was het maar waar!:)