Rijschool

Een ouder krijgt er vroeg of laat mee te maken. Het moment dat zoon- of dochterlief de volwassen leeftijd bereikt én ambities koestert om met papa's wagen rond te tuffen.
Op dat moment moet een mens kalm blijven, nog eens goed de verzekeringspapieren bekijken én de beslissing nemen 'wie' er zal instaan voor de rijlessen.

Na het meemaken van de ruzies tussen vader Johnny en zoon Jozef (in de tv-reeks 'Het leven zoals het is ... de rijschool)' was de knoop vlug doorgehakt. En voor 'Hyacint Bouquet-toestanden' is mijns inziens ook geen enkel 18-jarige te vinden.
Dus al mijn vertrouwen gaf ik aan de rijschool.

Zeg nu zelf, nu nog als ouder op midlife-leeftijd al die theorie ook nog eens leren - en vervolgens de juiste methodiek vinden om een opgroeiende volwassene te begeleiden - dat is niet iedereen gegeven.
De rijschool kostte weliswaar heel wat euro's - maar het bespaarde mij wellicht pillekes van bij de apotheker én hartritmestoornissen.

Maar beste bloglezer, ik sta nu voor een groot dilemma.
Binnenkort stelt zich immers het probleem opnieuw.
Nummer twee wil immers ook wel eens met papa's wagen de baan op.

Tot gisteren was ik ervan overtuigd dat de keuze niet moeilijk zou zijn.
"De rijschool ging er wel voor zorgen.
De instructeurs weten wat ze doen (dat hoop ik althans) én oefenen alle situaties meermaals."

Maar het is nu juist dat laatste, dat me heel wat zorgen baart.

Ik weet namelijk niet of ik mijn dochter kan toevertrouwen aan de rijschool.

Want zeg nu zelf: beeld je in dat het uiteindelijke rij-examen leidt richting Sint-Niklaas én je zoon of dochter komt terecht in de straat met volgend nieuw verkeersbord.
Moet ze dan exact uitvoeren van het verkeersbord voorschrijft - wil ze kans maken om te slagen?

Suggesties zijn altijd welkom!!