Madrid 1 jaar geleden

Vandaag is het precies één jaar geleden dat in de Spaanse hoofdstad Madrid 191 doden vielen bij terroristische aanslagen in treinstations. Op die dag moest mijn dochter in opdracht van de leerkracht Nederlands een eigen 'Griekse mythe' schrijven. Het inspireerde mij tot een eigenzinnig verhaal over Madrid 2004, New York 2001, Naïrobi 1998, ...

"In het begin der tijden leefde iedereen vreedzaam samen. Geen mens, zelfs geen prehistorisch dier dacht er aan om iets te doen wat iemand anders zou kunnen kwetsen.

Meer nog, het was de gewoonte dat elke dinsdagavond – na het ondergaan van de zon – alle goden uit de streek samenkwamen. Deze bijeenkomsten waren voor een select publiek: god of godin worden, is nu eenmaal niet zo eenvoudig.
Zo moest Diana eerst een hert met haar blote handen doden, vooraleer ze godin kon worden van de jacht.

En Amaterasu werd pas godin van de vreugde toen ze erin slaagde vijfentwintig dagen en nachten na elkaar te glimlachen.

De bijeenkomst der goden was 'the place to be' om elkaar eens buiten het werk te leren kennen. Het ging er vaak humoristisch, zelfs soms hilarisch aan toe.

Wodan kon eindeloos vertellen over die nacht in september toen hij het bijna onafgebroken liet donderen en bliksemen.
Van de romantische vertellingen van godin Afrodite werd iedereen wat stiller.
Daarna schoot iedereen in een schaterlach toen de godin van de tovenaars in beeldende taal vertelde over enkele mislukte goochelacts.
Kortom, het ging er meestal zeer plezant aan toe.

Na elke bijeenkomst trok elke god terug naar zijn eigen wereldje of hemeltje om er te luisteren naar de gebeden en oproepen van zijn volk.

Maar het hoeft geen betoog dat elke god stiekem weer uitkeek naar de volgende dinsdagavond.

Zo leek er heel lange tijd geen enkel vuiltje aan de lucht. Er waren nog geen uitlaatgassen. Het gat in de ozon was er nog niet. De goden leefden zeer gezond en wel.

Maar op een dinsdagmorgen in maart, zoveel tijd na de oerknal, gebeurde iets dat voor zware opschudding zorgde in het godenrijk. Het zou zoveel gevolgen hebben voor de mensenwereld. Maar dàt wisten de goden toen nog niet.

Soms kwamen goden en godinnen uit verre streken naar de bijeenkomst.

Nu wou het toeval dat op één en dezelfde avond zowel de Griekse godin Eris als haar zuster Efka van de partij waren.

Ze waren niet erg vertrouwd met de plaatselijke gebruiken én dachten dan ook dat de godenmeeting een soort parlement was, waar de wetten gestemd werden. Kortom een verzameling van politieke militanten die als ultieme bedoeling hebben uit te blinken en de andere(n) de loef af te steken.

Eris was direct gecharmeerd door de god Adonis.

Efka, die dit opmerkte, voelde een scheut van jaloezie. Meer nog, ze trilde en ze beefde toen ze opmerkte dat Adonis viel voor de charmes van Eris.
Tijd om in te grijpen, dacht Efka.
Ze nam het woord, maakte Adonis ronduit belachelijk én verweet Eris voor alles en nog wat.

Het kon niet uitblijven.
De god Neptunus mengde zich in de discussie en kreeg prompt een slag van de hamer.
Godin Athena was serieus van haar melk en viel in zwijm neer.
En de godinnen Europa en Freya zetten het op een lopen.

De dinsdagavond eindigde in opperste verwarring.
Het leek meer en meer op een openluchtgevecht, in plaats van een vredig onderonsje.
Het zat er bovenarms op.

Het betekende meteen het einde van de dinsdagavondtraditie.

Efka werd wel door een hele reeks mensenvolgelingen (later terroristen genoemd) gekroond tot godin van de twist en van de ruzie."

Ooit komt het misschien goed.

Ondertussen kleuren de rivieren op aarde meer en meer rood.

De wereld weent.

Nog steeds in shock na 11/9 en 11/3.