Hijger ontmaskerd!

Mireille kan het niet meer aan. Het moet eens ophouden. Elk telefoongerinkel veroorzaakt bij haar hartkloppingen en dat is voor een werkneemster bij een callcenter niet zo leuk.
Alles begon een paar weken geleden toen ze op een zondagmiddag uit haar middagdutje gewekt werd door telefoongerinkel.
'Hallo, met Mireille' zei ze nog halfsoezend.
Aan de andere kant van de lijn klonk er stilte.
'Hallo, met Mireille. Met wie spreek ik?'
Wat daarop volgde, deed het zweet bij haar uitbreken.
Secondenlang was er enkel gehijg te horen.
Ze smeet dan maar de hoorn op de telefoon.
Sindsdien krijgt ze minstens vijf keer per dag deze hijgtelefoons.

Mireille kan het niet meer aan.
Ze stapt naar het loket in het politiebureau.
Ze doet aangifte én eist dat de federale politie al zijn troepen verzamelt om een klopjacht te openen op de verschrikkelijke hijger.
Daar de politiecommissaris haar niets kan beloven, neemt Mireille contact op met de hoofdredacteur van 'Cursief Huigje'.

Daar het altijd meegenomen is iets extra's te verdienen, aanvaardt schrijver dezes tekst de aartsmoeilijke opdracht. Dag en nacht verken ik de buurt waar Mireille woont. Ik doe huis-aan-huis interviews (en krijgt diverse keren de deur tegen mijn neus) en infiltreer tenslotte in de misdaadwereld.

En net toen ik het wil opgeven én naar Mireille stap om dat slechte nieuws te vertellen, kom ik tijdens een stadswandeling oog in oog te staan met de hijgende beller.

Rocky is zijn naam.
Ik kan hem niet meteen inrekenen, maar één ding staat vast: veel kwaad zal Rocky Mirellie niet aandoen.

Hoe ik zeker van mijn zaak ben?
Welnu, Rocky is fysisch té beperkt om Mireille aan te vallen.
En hij is tevens veel té jong.
Ze mag dus op beide oren slapen.

Daar ik Mireille 'bewijzen' heb beloofd, neem ik de foto die klaar en duidelijk de oplossing van dit hijgmysterie brengt.

Ik wil wel Rocky vragen om vanaf heden Mireille niet meer op te bellen maar wel contact te nemen met 'Lost animal'.