vrijdag, maart 30, 2007

Boetezegels

Morgen is het precies één jaar geleden dat de boetezegels afgeschaft zijn. Dus als je het één of het ander mispeuterd hebt, hoef je niet langer meer naar het postkantoor om er zegeltjes af te halen. Nu kan je vanuit de luie zetel of stoel via pc-banking de zure boete betalen.

Jef had pech. Voor hem kwam de maatregel een paar dagen te laat!
't Was ergens halverwege maart. Zijn vrouw Marie was naar het shoppingcenter, gewapend met de Golden Visakaart én een lijstje vol (koop)dromen. Terwijl ze dromend van de nieuwe outfits het gaspedaal van
de Skoda wat verder indrukte, meende ze in het voorbijrijden van kilometerpaal 15.2 een lichtflits te ontwaren.
Ze was volop verbaasd: 'het heelal vertoonde immers geen enkel wolkje, dus een bliksemflits bij helder weer, bestond dat?'. Of was ze getuige van een buitenaards fenoneem - een teken van leven door
de Marsmannetjes?

Drie dagen later werd het mysterie opgehelderd.
Het antwoord kwam met de post.
Een bruine enveloppe.
Daarin een brief in ambtelijke taal: 'U hebt een overtreding begaan. U reed 65 km/uur waar maar 50 km/uur toegestaan is. Dus een boete van 50 euro! '

Marie draagt thuis
de broek. Dus mocht Jef naar het postkantoor om de boetezegels te kopen.

Jef wou een goed figuur slaan. Daarom hield hij onopvallend de deur van het postkantoor in de gaten. En toen hij er ongeveer zeker van was dat niemand in het kantoor was, haastte hij zich naar loket B.

'Mevrouw, kan ik hier boetezegels kopen, aub?' zei hij op gedempte toon.

Nog voor de loketbediende kon antwoorden, zag Jef plots de knappe
buurvrouw, de pastoor, de burgemeester en een nobele onbekende het postkantoor binnenkomen.

'Ah meneer heeft een overtreding begaan' zei de loketbediende relatief luid.
Jef, die alle kleuren van de regenboog kreeg (en vooral het rode) probeerde door een streng gezicht te trekken, de bediende tot zwijgen aan te manen.
Tevergeefs.

'En meneer, hoeveel zegels moet je hebben?'
'Euh, voor 50 euro' zei Jef met een piepstemmetje.
'Ei" riep de loketbediende luid naar zijn collega "Die meneer moet hier voor 50 euro boetzegels. Hebde gij er nog?"

'En wat heeft meneer uitgespookt? Door het rode licht gereden misschien?'
'Euh, 't was ons Marie die een beetje te snel gereden heeft"
'Ja, 'k hoor weeral, de schuld op een ander steken' zei de loketbediende geprikkeld.

Haastig legde Jef een briefje van 50 in de gleuf.
Borg haastig de zegels in zijn portefeuille en vluchtte - zonder iemand één blik te gunnen - het kantoor uit.

't Is nooit meer goed gekomen tussen Jef en de post!

Labels: , , , , ,

10 Reacties

At vrijdag, maart 30, 2007, Blogger tantieris said...

Ik las dit zeer graag. Kan ik mij zonder veel moeite weer 130 euro laten verarmen vanuit mijn luie zetel. Spijtig genoeg was mijn voet niet lui genoeg toen hij de gaspedaal indrukte.

 
At zaterdag, maart 31, 2007, Anonymous Anoniem said...

In de bank kreeg iemand te horen dat hij geen geld kon krijgen, omdat hij te diep in het rood stond. Allen die na hem kwamen, ikzelf incluis, mochten 'meegenieten' van deze weigering.

 
At zondag, april 01, 2007, Blogger Emmeline said...

dat zijn altijd leuke voorstellingen. Heb in mijn vakantiewerkcarriere als kassierster vaak meegemaakt dat iemand z'n rommel moest achterlaten omdat hij of zij niet genoeg geld had. Zorgt altijd algemene hilariteit onder de wachtenden, zo'n zaken...

 
At zondag, april 01, 2007, Blogger Julia said...

Ik had nog nooit van zulke zegels gehoord. Jullie belgen, ook en je hebter weer een mooi verhaal van gemaakt Bart :):)

 
At maandag, april 02, 2007, Blogger pierre du coin said...

Toch een goede maatregel dat die boetezegels zijn afgeschaft! Ik vond het trouwens ook altijd zo frustrerend dat je die dan meteen ook doormidden moest knippen. Auw

 
At maandag, april 02, 2007, Anonymous Anoniem said...

Pfff...gelukkig dat ik dit nooit hoefde mee te maken ;-)

 
At dinsdag, april 03, 2007, Anonymous Anoniem said...

Dus mannen: laat uw vrouw zelf naar de post gaan!

 
At woensdag, april 04, 2007, Blogger Sana follia said...

Vroeger moest ik voor mijn werk geregeld naar het postkantoor. Op een gegeven moment zit daar een heel 'discrete' vrouw achter de balie. Ze ziet de naam van de firma op het pakje staan en roept voor het hele postkantoor: Daar zitten toch geen diamanten in hé want da moogt ge ni versturen met de post. Loop dan nog maar eens gerust over straat!

 
At zaterdag, april 14, 2007, Blogger Luc Callemeyn said...

Mooie fotolinken!

 
At dinsdag, mei 13, 2008, Anonymous Anoniem said...

Wat goed zeg, dat die boetezegels afgeschaft zijn. Nu nog de boetes afschaffen...

 

Een reactie posten

<< Home