Italiaans cliché (1)
Net als vorig jaar vertoefde ik twee weken lang in Italië. Iedereen heeft zo zijn mening over dat land én vooral over de inwoners. Italianen zijn grote verleiders. Gevaren op de weg. Toscane is overroepen. Het leven is er zeer duur. Welnu, ook op reis deed Cursief Huigje aan onderzoeksjournalistiek. De komende periode zal hij dan ook via deze blog een aantal Italiaanse clichés ontkrachten!
"Met de auto in Italië gaan rijden, is gekkenwerk. De Italiaanse chauffeurs doen niets anders dan toeteren, roepen, vloeken achter het stuur. Italianen zien het allemaal wel wat groots. En de kans dat ze je van de weg rijden, is relatief groot."
Dit veelgehoord cliché wekte niet direct geruststellende gevoelens op toen ik veertien dagen geleden in een Hertz-wagen stapte om uiteindelijk een 1 300 kilometer te rijden langs de Toscaanse autostrades, wegen en weggetjes.
Maar Cursief Huigje wil men klem hét cliché tegenspreken. Als toerist heb ik vermoedelijk menig maal op de zenuwen gewerkt van de inlandse bevolking - zeker wanneer ik na elke bocht even adem moest happen om het adembenemende landschap te aanschouwen. Maar nimmer gaf dit aanleiding tot Vlaamse toestanden zoals: met de lichten beginnen knipperen, toeteren of met de middelste vinger begroet worden.
En waar 50 km per uur mocht gereden worden (en het moge gezegd: dàt is het geval op zeer veel plaatsen) houdt iedereen (inclusief de uitzondering bij de regel) zich daaraan. Ik was amper een half uur op Belgische grond of nagenoeg iedereen zoefde mij voorbij wanneer ik op de autostrade 120 km per uur reed.
Ze zeggen: "Italianen.Ze zien het allemaal groots. Ze willen pronken met hun auto's, met de Ferrari, Alfa Romeo of de Ducati.
Ik ben zo vrij geweest om van het Italiaanse verkeer enkele foto's te nemen. Graag maak ik jullie deelgenoot van het Italiaanse wagenpark.
posted by Cursief Huigje @ 4:52 p.m.
16 comments
16 Reacties
Italianen trekken sprintjes als het verkeerslicht op groen springt. Dat mocht ik meermaals aanschouwen. In een wolk van rook en nerveus brullende motoren gingen ze er dan vandoor. Maar... eenmaal de teller vijftig aangaf waar vijftig mocht, nam het geweld meteen af.
Op het eerste gezicht heerst er dus geen verkeersdiscipline, doch dat is maar schijn.
Prachtig land. Prachtige mensen.
Ik vond Italië juist wel knus.
Amai de moeite seg.
Wij waren in een middelgrote Italiaanse stad en daar werd toch massaal getoeterd - ook naar ons -omdat we bleven staan voor het rode licht.
Die bestuurder op foto 1 voert toch duidelijk iets in z'n schild als je 't mij vraagt. En zo macho dat die achter z'n stuur zit!
Leuke post! En met die fiets zullen ze daar ook wel niet geflitst worden.
maar verleiders zijn het wel?
Ik was nog niet in Italië maar vind je verslag en fotoreportage héél geslaagd... ;)
Ik vertrek in september naar Italië en ik zal er zeker eens op letten... wat zotte chauffeurs betreft: een New Yorkse taxichauffeur, dát is pas een gevaar op de baan!
Behalve op Sicilie heb ik nooit verkeersproblemen gehad in italie en ik heb er heel wat kilometers gereden. ik moet wel eerlijk zeggen dat ik de grote steden altijd per trein bezoek. Maar dat doe ik in Nederland ook.
Superland hé.. mooie foto's.. je bent enkel de vespa's vergeten :-))
Italië is super, inderdaad. En overladen met clichés. Dat van het verkeer valt inderdaad goed mee.
Dus wij kunnen ons daar ook veilig in het verkeer gooien , mochten wij volgend jaar daar naar toe willen !!
Die toeterende Italianen kom je enkel in de grote steden tegen, Rome voorop natuurlijk :) De landelijke inwoners zijn meestal wat rustiger ;)
bijna mee eens... misschien is het toch nog dieper in het zuiden dat de Italianen hun rijbewijs gehaald hebben op het conservatorium want in Napels is het echt wel mad-house met ongeduld hoor..
wij zijn net terug van een weekje rhodos. de grieken moeten niet onder doen met hun rijgedrag. met 3 naast elkaar rijden op een tweevaksbaan is er geen uitzondering :)
Een reactie posten
<< Home