De liga van de dipjes

Eerder toevallig vernam ik dat maandag laatstleden er de dag van de depressie was. Niet meteen opbeurend nieuws, maar in deze beurscrisisdagen is mogelijks dat gevoel op zijn plaats.

In die context las ik ook 'toevallig' dat er een Belgische liga van de Depressie bestaat. Dat lijkt me alvast een bizarre liga, waar het er waarschijnlijk vaak niet erg leuk aan toe gaat.

Zou je een partijkaart moeten voorleggen waarbij je je akkoord verklaart met enkele principes zoals ‘Lach enkel wanneer het niet anders kan’ of ‘Voel je je goed, doe er dan iets aan!?

Of moet in je curriculum vitae minimaal twee keer vermeld staan dat je een zelfmoord-gedachte hebt gehad of dat je drie keer in een put gezeten hebt. Voor alle duidelijkheid, de put die je gedolven hebt om alle tuinafval in te verbergen, telt hierbij niet mee.

Op de website van de Liga staat in het welkomstwoord dat een mens er niet voor kiest om depressief te zijn. Laat dàt een geruststelling zijn die op enig gejuich én positief gevoel mag onthaald worden. Maar ook dàt is het enige.

De Liga zorgt zelfs voor een aantal doe-het-zelf tips à la : ‘ga op een normale tijd naar bed, maar sta ook op een normale tijd op’ en ‘neem de tijd om te lachen’. Inderdaad, het leven kan eenvoudig zijn – zelfs voor een depressieveling.

Recent onderzoek bracht aan het licht dat mannen tijdens de vakantie méér depressief zijn. Deze uitspraak zal heel waarschijnlijk aanleiding geven tot allerlei grappenmakerij waarbij de link van de depressie wordt gelegd in het feit dat de man tijdens de vakantie van ’s morgens vroeg tot ’s avonds bijzonder laat met zijn vrouw én kinders onder één dak moeten leven – terwijl tijdens het werkjaar het aantal uren samen-zijn drastisch beperkt wordt.
Wees gerust, ik doe niet mee aan die flauwe grappenmakerij.
Ik zoek andere verklaringen voor de vakantiedepressie.

Dé oorzaak ligt volgens mijn bescheiden mening in het ontbreken van goeie humoristische televisieprogramma’s. Zeg nu zelf, kan jij blijven lachen met de zesendertigste herhaling van aflevering 16 van de Kampioenen? Of met Videodinges waar zogenaamde knotsgekke videoclips de man moeten bewegen een glimlach om zijn mond te toveren? Als dat moet gebeuren met de zoveelste uitschuif-partij van nonkel Basiel op het trouwfeest of de tuimelperte van kleine Lucas tijdens zijn verjaardagsfuifje –dan vrees ik dat de depri-achtigen onder ons nog een klein beetje dieper in het putje geraken.

Ik stel voor dat eenieder die er boven op wil geraken, een doorsnee roddelblad neemt én er enkel de titels van de artikels leest. Ik nam de proef op de som én geloof me: “Het werkt!”.

Ik wil je dan ook niet die titels onthouden uit Dag Allemaal nr 23:
“Ik ben verliefd op mijn zoon. Ik kàn niet van hem afblijven”
“Al die ongelukkig getrouwde moeders moeten niet zagen, maar weggaan bij hun man”
“Als een hersencel in iemands hoofd vindt dat hij in België met een jeep moet rijden, is er iets mis in dat hoofd”

“Ik zoek een man, maar een toekomst kan ik hem niet geven.”