maandag, september 11, 2006

Waar was jij?

Cursief Huigje gaat niet altijd cursief. Wat heeft 11 september 2001 te maken met 22 november 1963? De aanval op America en de moord op JFK?
Toen ik nog ijverig (?) student was in het Iepers college, boeide me het levensverhaal van John Kennedy. En wat is bijgebleven in het véle dat ik erover las (en dierbare internetters, het World Wide Web bestond nog niet), was het fenomeen dat blijkbaar niet alleen in Amerika - maar overal ter wereld mensen 'het moment dat JFK vermoord werd' nooit meer vergaten.

Als jonge puber kon ik daar moeilijk in komen. Het leek me ver gezocht.

Twee decennia later wéét ik dat hét kan.

Ik weet nog perfect waar ik was, wat ik deed, wat ik voelde ... de dag dat de wereld even stilstond toen twee vliegtuigen in het WTC-gebouw in New York te pletter vlogen.

Ik stond aan de schoolpoort. Wachtend op het belgerinkel op de speelplaats. Wachtend op dochter.
De radio stond zoals gewoonlijk op radio 1.
De muziek werd onderbroken voor extra nieuws.
Vanaf dat moment tot midden in de nacht was ik aan de tv gekluisterd.
Ik hoorde Marc Eyskens verklaren dat de derde wereldoorlog begonnen was.
Ik hoorde zeggen dat er gekaapte vliegtuigen op weg waren naar Europese steden.
Ik hoorde paniek.
Ik zag ontzetting.
Ongeloof.
Verbijstering.

Waar was jij op die dinsdag in september?
Weet jij het nog zo goed te herinneren?
Laat het me weten - in de naam van de wetenschap.

Want op dit eigenste moment is er zeker weer een jonge puber, op weg naar school - nog een beetje smalend pratend over het feit dat op een blogje geschreven staat dat 'mensen vijf jaar na de feiten' nog perfect weten wat er gebeurde.
Hij kan het niet geloven - en dat is niet erg hoor.
Laat jeugd nu jeugdig zijn.
En laat hen vooral dromen over alle mooie dingen die nog komen.
Wedden dat hij toch zal blijven onthouden het moment van de eerste kus?:))



12 Reacties

At maandag, september 11, 2006, Anonymous Anoniem said...

Ik was op bezoek bij een kameraad om te helpen een kast te verhuizen. Wij hoorden het nieuws op de BBC radio en omdat die kameraad geen televisie had, hebben wij het begin van de ontwikkelingen en verder gevolgd op de radio.

 
At maandag, september 11, 2006, Anonymous Anoniem said...

Ik was op het werk. Radio 1 stond ook op. Eerst dachten we allemaal aan een ongeluk, maar met het tweede vliegtuig sloop het ongeloof en het afgrijzen de kantoren binnen. We zitten in Brussel niet ver van de NAVO, het Justitiepaleis, de Europese wijk,... en we zagen de vliegtuigen in gedachten al afkomen.

 
At maandag, september 11, 2006, Anonymous Anoniem said...

hier nog wat reacties op hetzelfde thema :

http://dieu.wordpress.com/2006/08/26/waar-was-u-op-11-september-2001/#comments

 
At maandag, september 11, 2006, Anonymous Anoniem said...

Ik zat met twee vriendinnen op café iets te drinken. we konden alles volgen op de tv die er stond.

 
At maandag, september 11, 2006, Anonymous Anoniem said...

Ik stond op een keukentrapje gordijnen op te hangen in ons nieuwe huis.

 
At maandag, september 11, 2006, Anonymous Anoniem said...

ik was op bezoek in het rustoord in Elverdinge om taart te eten t.g.v. "peetjes' 82ste verjaardag en zoals gewoonlijk bij oudjes stond de televisie aan.... het leek allemaal zo ongeloofwaardig op dat eigenste moment...

 
At maandag, september 11, 2006, Blogger Unknown said...

Wij waren op dat moment op verlof in Marbella en waren een hapje gaan eten en vermits daar het toestel altijd aanstaat heb ik het zo meegemaakt, we zijn er de hele middag gebleven.

 
At dinsdag, september 12, 2006, Blogger Sana follia said...

Op het werk, de mensen van het kantoor naast ons hebben ons verwittigd toen het eerste vliegtuig de towers doorboorde. Die dag heb ik samen met mijn baas bijna de hele dag het nieuws gevolgd en geprobeerd familie van hem in NY te contacteren om te kijken of alles in orde was.

 
At dinsdag, september 12, 2006, Blogger Julia said...

Toen JFK werd vermoord was ik bijna vijf jaar.Een buurvrouw kwam binnen om het te vertellen. Ik zat op de grond te spelen en keek naar mijn spiegelbeeld in het raam van ons theekastje!En zo weet ik nu nog precies hoe ik er toen uitzag !

De ramp van 11 sept 2001 heb ik gevolgd vanaf het moment dat ik net thuis was na het doen van inkopen voor mijn winkel. Ik had koffie gezet toen mijn moeder belde en viel in op het moment dat de beide torens in brand stonden, vlak voor de eerste toren in elkaar zeeg.Heel onwezelijk..De verdere dag heb ik gedacht dat dit vast het einde van de wereld zou betekenen ....

 
At woensdag, september 13, 2006, Blogger María Esquitin said...

NO entiendo nada,un beso desde España.

 
At woensdag, september 13, 2006, Blogger Sofie said...

Pas toen ik thuis kwam van school heb ik het nieuws vernomen. Die beelden op tv sloegen in als een bom.

 
At woensdag, september 13, 2006, Anonymous Anoniem said...

Ik was op het werk. Een collega kwam binnen met het bericht dat er een vliegtuig in het WTC was gevlogen. In eerste instantie dacht ik dat ze het Amsterdamse WTC bedoelde - het was een mistige dag, dus het zou nog zomaar kúnnen ook. Maar al snel werd duidelijk wat er écht aan de hand was. In het bedrijfscafé werd de tv aangezet en de rest van de middag hebben de meeste collega's daar verbijsterd naar zitten kijken.

 

Een reactie posten

<< Home