Echte mirakels!!

'Mirakel in Istanbul' bloklettert het Nieuwsblad vandaag. Oké, drie doelpunten scoren in een zevental minuten. Dat is tamelijk straf, maar om dat als een mirakel te beschouwen, vind ik toch lichtjes overdreven:))
Trouwens ik denk niet dat Benedictus XVI energie zal steken in een heiligverklaring van de Liverpoolse keeper Dudek.

In Vaticaanland moet een mens nu eenmaal met échte mirakels afkomen. Ik ging even zelf op zoek via het internet. Ik dacht het gevonden te hebben onder de rubriek 'Mirakels op acht poten', maar ik vrees dat zo'n mirakel eerder vertrappeld zal worden of verbannen richting hel.

Vorig jaar kroop acteur James Caviezel voor de film 'Passion of the Christ' een lange periode in de huid van Jezus. Het gevolg was dat de Mexicaanse bioscoopbezoeker geen onderscheid meer maakte tussen 'de persoon' en 'de acteur', waardoor James voortdurend aangeklampt werd door zieke Mexicanen die hem smeekten om een mirakel te verrichten.

Gelukkig zijn er nog de goede oude en vooral echte mirakelstories.

Pater Pio van Pietrelcina moet een straffe gast geweest zijn. Tijdens zijn leven zijn er vele mirakels gebeurd.

In 1908 verbleef hij in het klooster van Montefusco. Voor zijn tante Daria verzamelde hij kastanjes die hij in een kleine zak deed. De tante kreeg die kastanjes en at ze op. Het zakje bewaarde ze als souvenir. Op een avond, lange tijd daarna, wilde tante Daria in een lade wat zoeken, zij gebruikte daarvoor een olielamp, maar in die lade bewaarde haar man ook de cartouches voor zijn wapen. Een vonk uit de lamp veroorzaakte een ontploffing die de tante trof in het gelaat. Huilende van de pijn, zocht de tante naar het zakje waarin pater Pio die kastanjes had gegeven, en legde dat zakje op haar gelaat. Onmiddellijk was de pijn weg, en op haar gelaat waren achteraf geen sporen van brandwonden."

Heb jij ook een mirakel meegemaakt, laat het me zeker weten!
En doe dit het liefst, voordat ik voor een mirakel lig!!