Belgische toestanden

Back in Belgium. Negen dagen lang vertoefden we in Slovakije, een land met vele gezichten. Maar daarover later of elders wel meer.

Laat me beginnen met de start van onze reis op maandag 4 juli. Inderdaad, de dag dat de hemelsluizen breed openstonden. We kozen voor een trip 'Zaventem-Bratislava'. Daar zou een zekere Katharina ons opwachten met een huurauto.

Maar vooraleer we in Zaventem arriveerden, moesten we al om 5 u 50 een trein nemen in het Oost-Vlaamse Lede.
Lag het nu aan dat ochtelijk uur of was de stationsbeambte zelf toe aan een lange vakantie - maar toen ik 'vier tickets' naar Zaventem-Luchthaven vroeg én het bedrag van 12,30 euro betaalde met 'bancontact' - kreeg ik maar twee tickets. Hij had me verkeerd begrepen. Dus nog eens twee tickets erbij. Maar toen ik ook die tickets wou betalen met bancontact, rees er een gigantisch probleem.
Dàt kon niet.
Want twee keer na elkaar hetzelfde bedrag (zijnde 12,30 euro) met het Banksys-apparaatje betalen, kon niet.
Toen ik echter aangaf over onvoldoende cash-geld te beschikken, deed de bediende het sublieme voorstel om via bancontact 12,50 euro te betalen. Ik kreeg in ruil daarvoor twee tickets + een munt van 20 cent terug. Begrijpe wie begrijpe mag.

Dan maar in de gutsende regen naar perron 2.
De minuten tikten voorbij. De wijzers in de stationsklok gingen richting 5u50. Maar er was nog nergens een trein te bespeuren.
Onlangs nog had ik een artikel gelezen waarin de grote baas van de NMBS met trots vertelde dat de meeste van 'zijn' treinen klokvast reden.
Sinds 4 juli weet ik eindelijk waarom.
Want wat gebeurde er met de stationsklok om 5u50?
Ze stopte met tikken. De grote en kleine wijzer bleven onbeweeglijk.
Pas twee minuten later, toen de IR-trein naar Zaventem het station binnensloop, begon de stationsklok verder te tikken, alsof er niets aan de hand was.

In Zaventem vonden we uiteindelijk de juiste desk en de juiste 'row'.
Ons bagage werd ingecheckt. Op het elektronisch bord werd gemeld dat de vlucht naar Bratislava een half uur vertraging had.
Ondertussen was er een wolkbreuk boven Zaventem.
Ook wij hadden ernstige waterschade, die we pas ontdekten in Slovakije.
Vermoedelijk moet onze bagage een halfuur lang in de gietende regen op het Zaventems termac gelegen hebben. Twee van de vier valiezen moeten niet echt waterdicht geweest zijn, dus ...

In Bratislava echter stond Katharina, vermoedelijk al een uurke in de inkomsthall met een bordje waarop 'Cursief Huigje' stond.
Slovakije, here we are!