woensdag, juni 29, 2005

Vakantie

De schoolbel rinkelt voor het laatst.
De boekentassen zijn voor het eerst niet zwaarder dan 8 kilogram.
Enkel het A-, B- of C-attest heeft er nog een plaatsje.
De poort wordt definitief gesloten.
De juffen nemen afscheid met een etentje.
De jeugd verwelkomt de vakantie in een stadscafé.
Een enkeling verdrinkt zijn verdriet in vijf glazen bier.

Marieke laat haar rapport geen seconde los. Telkens opnieuw overloopt ze alle punten. Telt ze alles na én nog eens na. Het eindtotaal maakt de geleverde inspanningen de moeite waard. Enkel … die vraag over de Franse revolutie … dàt was een domme fout.

Axioma’s, stellingen, definities, integralen, scheikundige formules en onmogelijke vertaaloefeningen zitten ergens opgeslaan in het hoofd.
Nu lijken ze allemaal zo ver weg.
Enkel … die vraag over de Franse revolutie … dàt zal ze nimmer meer vergeten, denkt ze.

’s Avonds presenteert de opvolger van Walter een zoveelste editei van ‘ Rad van Fortuin’. De finaleronde levert voor éne Jean uit Bokrijk volgende lettercombinatie MONT.….. voor het trefwoord ‘Franse Revolutie’.
Zijn 3750 euro viel helemaal naast het rad, want zijn antwoord ‘Montmartre’ was niet juist.

Marieke, nog steeds met het rapport tegen haar gedrukt, lag te slapen in de zetel vóór de televisie. In haar dromen stond ze voor het rad. Ze keek blij.
Ze wist het antwoord.
Daarin werd gevraagd naar dé figuur van de Franse Revolutie.

“Ik zal het zeggen, Luc.”
“Montignac”
Marieke zag Luc lachen en lachen en lachen.
Ze wist niet waarom.

De volgende kandidate Jenny gaf het goede antwoord: Montesquieu én mocht met een diepvriezer naar huis.

Marieke werd zwetend wakker.