Top of the bill

De dag nadat Helmut Lotti zijn allernieuwste 'kreuner-cd' boven de doopvont hield, haalt muzikaal Vlaanderen bijna opnieuw het wereldnieuws.
Iedereen kent het gezegde: 'Muziek is onsterfelijk' (citaat van den Elvis). Nu gaat men in Vlaanderen nog een stapje verder: nu is niet alleen de muziek op zich onsterfelijk, maar blijkbaar ook de vertolker ervan.

Als lid van de grote Gezinsbond kan je op 18 april aan sterk verminderde prijzen naar de jubileumeditie van 'Houden van ...'.

En als je de waslijst artiesten ziet die er hun 'comeback' maken, dan kan je niet anders dan zo vlug mogelijk de ticketlijn bellen.

Wie staat er volgens de Bond straks allemaal op het Antwerpse Sportpaleispodium?

Rocco Granata; een bijna 70-jarige halfbelg-halfitaliaan die in mijn geboortejaar 1959 de wereld door elkaar schudde met de monsterhit Marina.
Lize Marke; zij slaagde erin om in 1965 allerlaatste te worden op het eurosongfestival met nul punten (daar is de uitdrukking 'Belgium, zero points' ontstaan). Kan Kate dat record evenaren?
Tim Visterin; een 66-jarige rare vogel die 36 jaar geleden toch een deuntje schreef dat ik nu nog steeds nagenoeg letterlijk kan meezingen: "Merlijn de grote tovenaar. Zat op een dag langs de boulevard. Een kleine jongen zeer bedaard met wipneus en weerspannig haar ...."
Ivan Heylen; deze wilde boerenzoon werd onsterfelijk door zijn unieke songteksten: en totte mij, totte mij ghul de nacht, doe ut dan schoon wijveke'. En zeg nu zelf:dat klinkt toch heel wat anders dan 'Je t'adore'.
Jean Walter; deze 84-jarige zal niet meteen de Carré in vuur en vlam zetten, maar kan wellicht leeftijdsgenoten à la Esterella nog in vervoering brengen.


Maar wie is volgens de Bond (23.03.2006) de "top of the bill"?
Niemand minder dan Stafke Fabri.

De verzamelde wereldpers zal getuige kunnen zijn van zijn megahit ''t Zijn zotten die werken!".

Of die song 'live' wordt gezongen, betwijfel ik echter.

Want ... op 8 januari ll gaf hij op 72-jarige leeftijd de geest.