The end en the beginning

Volgens het internet heb ik bij het begin van dit cursiefje nog 836.471.886 seconden te leven.

http://www.deathclock.com/ doet voor mij namelijk de klok stilvallen op 28 juli 2033. Dan heb ik de gezegende leeftijd van 74 jaar bereikt. En wie aandachtig mijn cursieve vertelsels heeft gelezen, zal moeten beamen dat ik een mooie plaats gekozen heb om mijn hoofdje neer te leggen. Alhoewel, ik voorzie een praktisch probleem. Omwille van de gewichtloosheid op Mars, want daar zal ik me bevinden zal mijn hoofd wel altijd ergens in beweging blijven.

Op de aarde zal het dan ‘hot summer’ zijn. Ook dat valt dus best mee, net als het feit dat mijn eega en ik vóór mijn heenreis naar de Rode Planeet een repatriëringsverzekering hebben afgesloten. Ik hoop dat we alle kleine lettertjes van het contract gelezen hebben – zodat ik toch niet voor eeuwig en altijd doelloos blijf rondzweven ergens in de melkweg.
Misschien is er één of andere amateur-sterrenkijker die me per ongeluk aanziet als een nieuwe ster. Daarmee zou ik me wèl kunnen verzoenen.

Nadat ik tot tweemaal toe gestoord werd in het schrijven van deze tekst, is de deathclock doodgewoon verder blijven tikken. Nu nog maar 836.471.569 seconden meer.

Dus wil ik ook nog iets te weten te komen van het begin van mijn leven, dan zal ik me moeten spoeden. Gelukkig is er http://users.pandora.be/gad/re/engels.html die je in een tijdsbestek van amper 10 seconden (en wat is 10 seconden vergeleken met de 836.471.579 seconden die er nog resten?) hét enige waarheidsgetrouwe antwoord geeft op de boeiende vraag: “Wie was je in je vorig leven?”.
De antwoorden zijn ronduit fascinerend.
Ik ben ergens geboren op de plaats waar momenteel het Noord-Oosten van de United States zich bevindt.Dat is even schrikken dat ik nu in het land van George Bush Jr ergens beenderen heb laten liggen. Ik mag er niet aan denken.
Die geboorte zou omstreeks 1025 plaatsgevonden hebben.
Mijn ouders zullen zich ook een hoedje geschrokken hebben bij de geboorte: ik ben dan namelijk een meisje.
Enige troost voor hen was mogelijks het feit dat dit meisje heel handig was én haar kost verdiende met het beroep van mecanicien.

Ik weet nu mijn ‘roots’.
Ik weet nu mijn ‘destiny’.

Ik ga de avond afronden met een glaasje Pomerol.
Ik hef het glas op de komende 836.471.012 seconden.

Hoe zit het met jullie 'roots' en 'destiny'?