Enkele reis naar Mars
Op de website van de Nasa kan je blijkbaar al een zitje reserveren om in 2030 een trip naar Mars te maken.
Voorlopig gaat het nog om een enkele reis. Dat zal misschien menig aardbewoner tegenhouden zich in te schrijven … maar niet de schrijver van deze tekst.
Ik ga er resoluut voor.
In 2030 ben ik op de top van mijn kunnen.
Ik zal dan de nog relatief jonge leeftijd van 71 jaar bereikt hebben.
‘Is dat niet te oud voor zo’n planeetreis?’ vraag je je misschien af.
Welnu, als de kerkelijke vader het nog zag zitten om op 84-jarige leeftijd god de vader te zijn over de miljoenen katholieken op deze planeet, dan kunnen er geen tegenargumenten zijn om mij die trip naar Mars te ontzeggen.
Akkoord, ik heb lang getwijfeld.
Gewikt en gewogen.
Mijn testament al herhaaldelijk herschreven.
Uiteindelijk heeft het geldgewin de doorslag gegeven.
De reden waarom ik er naar toe wil, is namelijk de verplaatsingsvergoeding.
In een periode waarin pensioenen afgeschaft zullen zijn, is elke bijverdienste meer dan welkom.
Vadertje Staat (in 2030 precies 200 jaar oud) betaalt ter gelegenheid van dat jubileumjaar een kilometervergoeding aan alle +70- senioren.
Dit moet hen stimuleren ons landje voor korte maar liefst lange tijd te verlaten. Dit moet een oplossing bieden voor het nijpend tekort aan open plaatsen in de bejaardentehuizen en de serviceflats.
Ik zie het toch al niet zitten om daar als prille zeventiger in een rijtje gezet te worden. Stevig vastgebonden in de rolstoel. Wachtend op de koffie die precies om 15 uur geserveerd wordt én op het gastoptreden van het 84-jarig showbizzkoppel Nicole en Hugo.
Nee, laat die kelk maar aan mij voorbijgaan.
Maar ik had het dus over die bijverdienste.
Als ik me in 2030 installeer in de Spirit 18 - dan ben ik meteen miljardair. De afstand van onze aarde naar de marsmannekes is gemiddeld 227.350.000 kilometer.
Ik krijg 0,15 euro per kilometer.
Dit brengt me dan een bruto wedde op van 34 102 500 euro.
Het ticket enkele reis kost me 12 100 000 euro.
Dus ik heb nog een mooi spaarpotje.
Of ik nog terug wil keren van de verre planeet?
Wie weet, ontmoet ik daar één of andere beeldschone marsvrouw en leven we er dan nog lang en gelukkig.
Voorlopig gaat het nog om een enkele reis. Dat zal misschien menig aardbewoner tegenhouden zich in te schrijven … maar niet de schrijver van deze tekst.
Ik ga er resoluut voor.
In 2030 ben ik op de top van mijn kunnen.
Ik zal dan de nog relatief jonge leeftijd van 71 jaar bereikt hebben.
‘Is dat niet te oud voor zo’n planeetreis?’ vraag je je misschien af.
Welnu, als de kerkelijke vader het nog zag zitten om op 84-jarige leeftijd god de vader te zijn over de miljoenen katholieken op deze planeet, dan kunnen er geen tegenargumenten zijn om mij die trip naar Mars te ontzeggen.
Akkoord, ik heb lang getwijfeld.
Gewikt en gewogen.
Mijn testament al herhaaldelijk herschreven.
Uiteindelijk heeft het geldgewin de doorslag gegeven.
De reden waarom ik er naar toe wil, is namelijk de verplaatsingsvergoeding.
In een periode waarin pensioenen afgeschaft zullen zijn, is elke bijverdienste meer dan welkom.
Vadertje Staat (in 2030 precies 200 jaar oud) betaalt ter gelegenheid van dat jubileumjaar een kilometervergoeding aan alle +70- senioren.
Dit moet hen stimuleren ons landje voor korte maar liefst lange tijd te verlaten. Dit moet een oplossing bieden voor het nijpend tekort aan open plaatsen in de bejaardentehuizen en de serviceflats.
Ik zie het toch al niet zitten om daar als prille zeventiger in een rijtje gezet te worden. Stevig vastgebonden in de rolstoel. Wachtend op de koffie die precies om 15 uur geserveerd wordt én op het gastoptreden van het 84-jarig showbizzkoppel Nicole en Hugo.
Nee, laat die kelk maar aan mij voorbijgaan.
Maar ik had het dus over die bijverdienste.
Als ik me in 2030 installeer in de Spirit 18 - dan ben ik meteen miljardair. De afstand van onze aarde naar de marsmannekes is gemiddeld 227.350.000 kilometer.
Ik krijg 0,15 euro per kilometer.
Dit brengt me dan een bruto wedde op van 34 102 500 euro.
Het ticket enkele reis kost me 12 100 000 euro.
Dus ik heb nog een mooi spaarpotje.
Of ik nog terug wil keren van de verre planeet?
Wie weet, ontmoet ik daar één of andere beeldschone marsvrouw en leven we er dan nog lang en gelukkig.
Ik stuur wel een briefje zonder priorzegel.
posted by Cursief Huigje @ 6:17 a.m.
9 comments
9 Reacties
neem maar genoeg leesvoer en koekjes mee voor onderweg want het wordt een lange reis!
Ik ben heel slecht in rekenen, maar zou toch graag weten hoe lang je ongeveer onderweg zult zijn. En wat gebeurt er als je tijdens de reis de pijn aan Maarten geeft? Krijgen je nazaten dan alsnog die vergoeding?
Wie zei op mijn blog ook alweer dat hij never ever in een luchtballon zou stappen ??? :):)
Maar ja dit is inderdaad een mooi spaarpotje en een mooie vrouw :):)
Laat je wel uitbetalen in de lokale munteenheid van Mars, want Euri nemen ze daar nooit aan als ik me niet vergis.
prachtig verhaal
Ik vraag me af wat je met een enkele reis met het geld gaat doen, en op die leeftijd lijkt een terugreis een beetje..... laat me stellen, een beetje......lang.
ik ben er enkel jaren geleden geweest en de vrouwen vielen er tegen. Was ik blij dat ik terug was.
Met priorzegel, graag. Als je een ticket naar mars kan kopen kan een priorke er toch ook van af?
Neem uw fototoestel en telelens maar mee, je zal daar wel een paar mooie plaatjes kunnen schieten.
Een reactie posten
<< Home