Menselijk drama

Opschudding in het Oostvlaamse Maldegem.

Wat dé gebeurtenis van de eeuw moest worden voor Marie en Basiel is uitgedraaid op een menselijk drama.

Nochtans was de dag uitstekend begonnen.

Marie en Basiel waren al vroeg uit de veren.
Het zou hun dag worden.
Reeds 65 jaar deelden ze lief en leed. Al was er twintig jaar geleden wel eens een crisis in de maak, toen Marie niet akkoord ging om 't lief van Basiel te delen.

Maar gewoonlijk kabbelde hun huwelijksleven rustig verder.
Af en toe kwamen hun respectievelijke hobby's elkaar eens tegen, wat leidde tot 'veertien dagen klank noch beeld'. Zo hadden Basiels konijnen zich eens een weg 'geknabbeld' in de grote bloementuin van Marie.

Marie en Basiel hadden al jaren uitgekeken naar de dag waarop het briljanten jubilée zou gevierd worden.
Niet alleen omwille van de tinnen schaal, die de burgemeester omstreeks 10 u zou brengen - maar vooral omdat er zekerheid was dat ze - voor het eerst in hun 65 jaar samenleven - mét foto in de regionale dagbladen zouden pronken.

Marie was nog vlug bij de coiffeuse geweest voor een 'permanente'.
Ze trok haar schoonste gebloemd kleed aan.
Want ze wou er goed voorkomen, en de vele oudjes van rustoord 'Herfstlicht' stikjaloers maken.
Zij samen met hare Basiel in de gazet!

Ze keek al uit naar de vele reacties die er ongetwijfeld zouden opvolgen.
Voor alle zekerheid had ze al een dertigtal exemplaren van de krant gereserveerd bij Dagbladhandel 'Bij Jozef'.

De fotograaf en Kris, de journalist waren stipt op tijd. Er volgde een diepte-interview over de hobby's en over de familie. Kris beloofde dat de foto met een pakkende tekst zeker 's anderendaags zou prijken in de krant.

Was Kris verstrooid geweest?
Of sloeg hij alle verhalen over konijnen, kanaries, fazanten en ander twee- tot viervoetig gedierte door elkaar?
Of had hij Basiel niet goed begrepen toen die plots "Er zit een paard in de gang', de wereldhit van André Van Duin begon te zingen.

Wie zal het zeggen?
Maar (wellicht) ongewild was hij uiteindelijk de oorzaak van het menselijk drama, die zich 's anderendaags ten huize van Basiel en Marie afspeelde.

Marie kwam immers met een lading kranten thuis.
Met bevende hand bladerde ze in de krant, op zoek naar dé foto én tekst.
Ze begon te lezen. Maar bij de laatste zin werd ze lijkbleek!
'Het kon toch niet waar zijn!'


Ze zag het al voor haar ogen: bijna iedereen uit Maldegem en omstreken, alsook alle residenten van Rustoord Herfstlicht zou op dit eigenste moment met stijgende verbazing én steeds breder wordende glimlach op de mond de tekst onder de foto lezen.

Gedurende vier weken is Marie niet meer buiten geweest.
Basiel moest de boodschappen doen.
Ze schreef een boze brief naar de krant én zegde terzelfdertijd haar abonnement op.

Maar ze leven hopelijk nog lang en gelukkig!