Eén zwaluw maakt de lente niet!

Het afgelopen weekend was een top-tweedaagse voor alle Vlaamse tuin- en vogelliefhebbers. Op zaterdag en zondag immers konden zij immers alle vogels tellen die ergens in hun tuin rondfladderden!

Daarom stond de afgelopen week ook bij Cursief Huigje volledig in het teken van de telling.

In een Adventure winkel zocht ik een goeie verrekijker en camouflagepakken. In de regionale doe-het-zelf zaak liet ik me verleiden tot het aankopen van vier plankjes, enkele spijkers én een borstelsteel.
Thuisgekomen probeerde ik de twee linkse handen toch te stimuleren tot een creatief moment. Met de steun van de ganse familie slaagde ik erin een soort voederplank in een te timmeren. In deze gure winterdagen zijn onze gedachten immers bij de viervoeters, de tweepoters en de gevleugelden.
In de supermarkt schafte ik me enkele vetbollen aan én samen met de restjes brood, spek en kaas van het ontbijt gaf ik het een plaats in onze tuin.

Zondagochtend vroeg, dus nog voor het krieken van de dag, werd de volledige familie gewekt. Na een vlug humeurvol ontbijt werden de taken verdeeld.

Zoonlief kreeg een plaats in de bureau. Het venster gaf daar mooi uitzicht op de bijna rotte berk. De ideale plaats om een spechtachtige naar toe te lokken.

Dochterlief moest de dag doorbrengen op de slaapkamer, gelegen op het eerste verdiep. Een ideale plaats om vogels die niet bij de grond willen vertoeven, te bespeuren.

Vrouwlief vond dan de serre de geschikte plaats daar ze rechtstreeks en goed zicht gaf op de voederplank (die al een beetje scheefgezakt was, door de felle windstoten).

Ikzelf wou geen enkele uitdaging uit de weg gaan én verschanste me achter de dikke beuk. Gewapend met verrekijker.
In de kletsende regen.

Een gezin moet er echter wat voor overhebben om samen met vele andere natuurliefhebbers vandaag actief mee te doen aan de telling van de tuinvogels in Vlaanderen.

Meer dan 7 uur waren we in de weer om geconcentreerd te blijven voor al wat in onze tuin bewoog, daarna te registeren op de waarnemingsformulieren die we van het internet geplukt hadden.
De balans was eerder zwakjes. We zagen de rosse kat van de buren, twee mussen, drie onidentificeerbare kevers en zes duiven waarmee onze buurman hoopt prijzen te winnen.

Mijn ogen vielen bijna toe. Toch hoopte ik nog eens oog in oog te staan met een Turkse tortel, een staartmees of een kauw.

Een buurvrouw kwam omstreeks 14 uur bellen met de mededeling dat ze overgelukkig was. De ooievaar was op komst.
Je hebt zo van die mensen die altijd maar geluk hebben!

Vóór mij maakten twee grijze mussen ruzie over het brokje eten op de plank.
Door hun gefladder raakte de voederplank in onevenwicht.
Eén mus raakte verpletterd. Ik noteerde het alvast op mijn papieren.
Dat noemen ze dan iemand blij maken met een dooie mus.