woensdag, april 23, 2008

Zet een kaars voor je raam vannacht

De kaarsenindustrie kent een enorme expansie. Daar kan je van op aan. Recent eigen onderzoek heeft namelijk aan het licht gebracht dat 1 op 3 huismoeders dagelijks minimum 3 en maximum 12 kaarsjes laat branden.

Ik kwam tot dat verrassend resultaat nadat ik de afgelopen weken al mijn vrije tijd opofferde om huis-aan-huis een mondelinge enquête af te nemen. Soms kreeg ik de deur tegen mijn neus, vermoedelijk omdat ik de huiseigenaar deed denken aan een getuige van Jehovah. Maar meestal werd ik met open armen én met een pot warme Senseo-koffie verwelkomd.

Bertha (56 jaar) brandt reeds haar leven lang elke dag één kaars. Ze hoopt hierdoor haar God te overtuigen om geen enkele bacterie, virus of gezwel toe te laten in haar huisje.

Martha (75 jaar) wil dan weer goeie examenresultaten van haar zes kleinkinderen afdwingen door het branden van Noveenkaarsen. Via haar oudste kleinzoon heeft ze namelijk per e-mail een pallet Noveenkaarsen OLV van Altijddurende Bijstand aangekocht. 4,25 euro per stuk.
Toen Emma (12 jaar, 1e Economische) met drie buizen thuiskwam, weet Martha dat aan het feit dat op de 16e van de maand de Noveenkaars per ongeluk eens gedoofd is geweest. Sindsdien houdt ze nagenoeg dag en nacht trouw de wacht bij de kaars aan het raam.

Louise (18 jaar) is op haar beurt een échte kaarsenbrander. Niet direct uit religieuze overwegingen, maar wel om het extra gezellig, prikkelend en zwoel te maken wanneer haar vriend (25 jaar) in huis is.
Jeanne (98 jaar) heeft pech. Ze maakt haar laatste levensmaanden door in het rusthuis ‘Herfstvreugde’. Het reglement van orde schrijft er voor dat er onder geen beding kaarsen mogen gebrand worden op de kamer. Enkel in de kapel mag, mits betaling van € 1,20 per kaars – vuurtje gestookt worden. Jeanne echter heeft er iets op gevonden om toch het licht te laten schijnen in haar piepklein kamertje. Als diepgelovig mens vindt ze het sneu dat ze al haar attenties en intenties niet kan verzilveren door het branden van theelichtjes om Gods zegen te verkrijgen. Via haar neefje, een crack in computerwerk, kreeg ze echter een illegale cd waarop één lied zestien keer herhaald wordt. Van ’s morgens vroeg tot omstreeks 22 uur weergalmt in haar kamer ‘Zet een kaars voor je raam vannacht’. Hopelijk heeft God niets tegen Rob De Nijs.

Marcel (49 jaar) liet mij weten dat hij niets, en dan ook niets van kaarsen wil horen. Dit alles na het grote drama dat in zijn leven heeft afgespeeld.. Dit had alles te maken met de theelichtjes gekocht in de Casa. Op de 17 mei 1987 – hij beleeft het nog alsof het gisteren was – brandde het volledige huis af, toen die kaarsjes de gordijnen in fik staken. Sindsdien heeft hij een enorme allergie voor kerken, pastoors, heiligen en bedevaartsoorden.

Labels:

9 Reacties

At woensdag, april 23, 2008, Anonymous Anoniem said...

Ik sluit me aan bij Louise.
Verder maak ik ook gebruik van citronellakaarsen ('s zomers wegens muggenverdrijvend), geurkaarsjes (in mijn stinkend hol dat bureau heet), tuinfakkels (om de paden te verlichten) en gloeikaarsen (in mijn dieselwagen).
;-)

 
At woensdag, april 23, 2008, Blogger Annemie said...

Gans de winter en zelfs nu nog als het donker wordt brand ik een doodgewone kaars; niet uit bijgeloof of religieuze overwegingen of om goede gunsten af te dwingen - evenmin voor de gezelligheid - gewoon omdat dat vlammetje geruststellend en hoopvol werkt (op mij althans!)

 
At donderdag, april 24, 2008, Anonymous Anoniem said...

Wij branden regelmatig kaarsen, voor de gezelligheid en de fun. Meer niet. Maar wel op afstand van brandbare zaken.
Geen behoefte aan een "Marcel situatie" ;-)

 
At donderdag, april 24, 2008, Blogger Unknown said...

De kaars, vroeger kon men niet zonder, ze waren toen het licht in ieders leven, zonder zelfs maar een greintje verband met het geloof te hebben, enkel uit noodzaak. Alleen de prijs zal wel een stuk verschillen met toen.

 
At donderdag, april 24, 2008, Blogger Ingelien said...

Ik ben niet gelovig. Maar een kaars voor iemand branden heeft iets vind ik . Het heeft die mooie symbolische waarde die me aantrekt. Daarom doe ik het dan ook wel vaak.

Ben trouwens een echte "kaarsenfan". Ik steek ze niet enkel aan voor iemand maar ook zomaar of net niet zomaar: kaarsen geven sfeer en gezelligheid.
Kaarslicht past gewoon bij mij;)

 
At vrijdag, april 25, 2008, Blogger Julia said...

Er gaat niets boven de zachte gloed van kaarslicht. Daar kan geen gloeilamp tegen aan !

 
At vrijdag, april 25, 2008, Anonymous Anoniem said...

Het verbaast me telkens weer hoeveel, ook jonge, mensen een kaars laten branden uit (bij)geloof. Zelf brand ik ook regelmatig kaarsen, puur voor de gezelligheid.

 
At zaterdag, april 26, 2008, Anonymous Anoniem said...

Ik twijfel aan de objectiviteit en de correlatie van je individualistisch onderzoek.
Je verdient niettemin een kaarsje voor de deskundige research! ;-)

 
At zondag, april 27, 2008, Anonymous Anoniem said...

"Kaarsen, ja wow", zei mijn vriendin en ze woonde een maand bij ons.
Een kaarsje vergeten uit te blazen. De boel afgebrand.

 

Een reactie posten

<< Home