Klant is koning (1)

Het is al meer dan eens verkondigd.

Geen mens ontkent het.

De ‘ik-maatschappij’ beleeft zijn hoogtedagen. Verenigingen sluiten meer en meer hun deuren bij gebrek aan leden die voor het algemeen nut nog iets willen doen.

Er zijn kwatongen die beweren dat heel binnenkort er een drastische wijziging in de Nederlandse spraakkunst zal bekendgemaakt worden.

Zo zou in de vervoegingen van werkwoord de eerste persoon meervoud niet meer gebruikt mogen worden. Voorlopig kan ik nog schrijven: ‘zullen we eens samen een eindje wandelen?’. Binnenkort is dat ten strengste verboden. Het wordt dan een individuele wandeling.

Mogelijks verdenkt de lezer mij nu van overdreven pessimisme of van pessimistische overdrijving.
Maar wie zijn oren en zijn ogen goed openzet, kan niet anders dan de signalen op te vangen.

“Mag ik twee sneetjes brood?” is niet langer meer enkel te horen in hotels of restaurants. Sinds gisteren ook in bakkerijen. Jawel, een Eekse bakker is van mening dat een klant altijd koning is. Ook als de koning geen klant is.
De wakkere Eekse burger die het niet ziet zitten een klein gesneden boerke te kopen kan vanaf vandaag vier sneetjes wit brood, twee dun gesneden volkorenbrood en vijf dik gesneden waldkorn aanschaffen. Alles mooi afzonderlijk verpakt én met de glimlach afgerekend.

Kan het nog egoïstischer?

Jazeker, maar dat lees je in een volgende aflevering.
Nieuwsgierigheid is nu eenmaal de moeder van de porseleinwinkel.
Of zoiets.