Echte mirakels!!

'Mirakel in Istanbul' bloklettert het Nieuwsblad vandaag. Oké, drie doelpunten scoren in een zevental minuten. Dat is tamelijk straf, maar om dat als een mirakel te beschouwen, vind ik toch lichtjes overdreven:))
Trouwens ik denk niet dat Benedictus XVI energie zal steken in een heiligverklaring van de Liverpoolse keeper Dudek.

In Vaticaanland moet een mens nu eenmaal met échte mirakels afkomen. Ik ging even zelf op zoek via het internet. Ik dacht het gevonden te hebben onder de rubriek 'Mirakels op acht poten', maar ik vrees dat zo'n mirakel eerder vertrappeld zal worden of verbannen richting hel.

Vorig jaar kroop acteur James Caviezel voor de film 'Passion of the Christ' een lange periode in de huid van Jezus. Het gevolg was dat de Mexicaanse bioscoopbezoeker geen onderscheid meer maakte tussen 'de persoon' en 'de acteur', waardoor James voortdurend aangeklampt werd door zieke Mexicanen die hem smeekten om een mirakel te verrichten.

Gelukkig zijn er nog de goede oude en vooral echte mirakelstories.

Pater Pio van Pietrelcina moet een straffe gast geweest zijn. Tijdens zijn leven zijn er vele mirakels gebeurd.

In 1908 verbleef hij in het klooster van Montefusco. Voor zijn tante Daria verzamelde hij kastanjes die hij in een kleine zak deed. De tante kreeg die kastanjes en at ze op. Het zakje bewaarde ze als souvenir. Op een avond, lange tijd daarna, wilde tante Daria in een lade wat zoeken, zij gebruikte daarvoor een olielamp, maar in die lade bewaarde haar man ook de cartouches voor zijn wapen. Een vonk uit de lamp veroorzaakte een ontploffing die de tante trof in het gelaat. Huilende van de pijn, zocht de tante naar het zakje waarin pater Pio die kastanjes had gegeven, en legde dat zakje op haar gelaat. Onmiddellijk was de pijn weg, en op haar gelaat waren achteraf geen sporen van brandwonden."

Heb jij ook een mirakel meegemaakt, laat het me zeker weten!
En doe dit het liefst, voordat ik voor een mirakel lig!!

De Toon Hermans-theorie

Toon Hermans, dé conferencier aller tijden, heeft menig boek volgeschreven met gedichtjes en korte verhalen. Een rode draad doorheen zijn werk is de verbondenheid van alles. Zo schreef hij ondermeer: 'De bomen komen uit de grond en uit hun stam de twijgen. Iedereen vindt het heel gewoon dat wij weer bladeren krijgen. We zien ze vallen."

Op de website van het Nieuwsblad vond ik vandaag een overzichtje van het nieuws van de dag. Toen ik het begon te lezen, merkte ik dat Toon Hermans wel eens meer dan gelijk zou kunnen hebben. Alles heeft verdorie met alles te maken.

Ik zal het je bewijzen!

In het cursief lees je de titel van het nieuwsbericht, zoals het staat op het lijstje 'Binnenlands nieuws' op de Nieuwsbladsite. Daarnaast zie je de Toon Hermans-theorie-toepassing. En het bewijs wordt geleverd: het klopt als een bus!

1. "Zwijg, De Gucht" Alles heeft ergens zijn start. En zeg nu zelf: 'Is Berlare niet meest aangewezen plaats om het nieuws te beginnen?'. Mijn dorpsgenoot is er weer eens in geslaagd een blauwe gloed van verontwaardiging over zich heen te krijgen, na zijn aanval op de Jean-Marie (niet dé Pfaff).

2. "Apen brullen ook om het hardst" De Gucht brult heel regelmatig, dat is duidelijk. (het Nieuwsblad legt hier meteen de link tussen 1 en 2)

3. "Nachtelijke straatrace eist één dode" Werd de chauffeur misschien afgeleid door al het gebrul? (link tussen 3, 2 en 1)

4. "Landbouwer verongelukt." Was het een race tussen tractoren? Tussen pikdorsers of eggen? Want hoe is dan de dood van een landbouwer te verklaren? OF heeft gebrul hem afgeleid? (link tussen 2, 3 en 4)

5. "Blinden geven plankgas" Is dat de ultieme verklaring van het straatrace-ongeval? (link tussen 3 en 5)

6. "Spoorloos in Benidorm" En is diezelfde blinde, die mogelijks vluchtmisdrijf pleegde, zijn weg ondertussen kwijtgeraakt in Benidorm? (link tussen 5 en 6)

7. "Man doodt dochter en pleegt zelfmoord"

8. "Oplichtermail drijft echtpaar tot wanhoop" Of is het gezinsdrama de schuld van dezelfde oplichter? (link tussen 7 en 8)

9. Wie zijn de politieke speechschrijvers in Vlaanderen? Bestaan die wel? Zijn ze misschien spoorloos? (link tussen 6 en 9). Of is het te vinden bij de brullende apen? (link tussen 1 en 9)

10. "Steeds meer medische blunders naar de rechtbank!" Was de laatste medische blunder misschien het feit dat Louis (blind) de weg werd opgestuurd met de boodschap om er flink plankgas te geven? En loopt hij daardoor nu ergens in Benidorm? (link tussen 5, 6 en 10)

Zeg nu zelf: Toon Hermans had altijd gelijk!

Met belgerinkel naar de winkel!

Je kunt het niet zo gek bedenken, of het bestaat wel ergens. En als het al niet zou bestaan, dan is er wel altijd ergens een reclamebureau die het onbekende gat in de markt vindt én dus als eerste de wereld probeert te overtuigen.

Nu de Bob-campagne weer tot ergens half december te rusten wordt gelegd, moet het latent aanwezige lentegevoel bij de meeste mannen en vrouwen wakkergeschud worden. Reclamemakers weten dat. Ze voelen de hunkering van de maatschappij om het juk van de lange koude en natte winter af te gooien. Strategisch gezien is het noodzakelijk om de maartse buien en aprilse grillen eerst te laten overwaaien. Kwestie om met de campagne niet van de regen in de drop terecht te komen.

Dit jaar lijkt er echter geen einde te komen aan de pletsbuien. Dat brengt enige ongerustheid en zenuwachtigheid teweeg in reclameland.

In tegenstelling tot de voorbije jaren kan Marcel niet meer wachten op de komst van Mamerus, Pancratias, Servatius en Bonifacius. Hij steekt een euro in de offerblok van het kapelletje om de hoek én hoopt hiermee alle heiligen te overtuigen om ervoor te zorgen dat de thermometer niet meer onder nul graden celsius komt te staan.

Marcel had een moeilijk jaar achter de rug. Zijn campagne, besteld door Slager Luc kende geen succes. Nochtans vond hij dat de slogan ‘De Kortrijksesteenweg kan niet concurreren met het vlees bij slager Luc’ erg geslaagd.
Hij had dringend nood aan een mega-campagne.

Hij had een eigen manier om inspiratie op te doen. Zo trok hij elke dag omstreeks kwart voor zeven richting de vaart. Hij staarde vervolgens een tiental minuten over het water én keerde dan terug naar zijn werkatelier.
Maar reeds weken bleef hij ook in zijn werkatelier zitten zonder dat één zin, zelfs geen woord uit zijn pen kwam.

Vandaag echter stond hij weer in het gure weer aan de oevers van het water. Plots schrok hij zich een aap toen een fietser luid bellend hem passeerde. Minutenlang moest hij bekomen van de emotie.

En wordt vaak niet gezegd dat emotie de bron is van alle inspiratie.

Het kan bijna niet anders, want toen Marcel zijn atelier binnenkwam – had hij als het ware een visioen. In een mum van tijd stond de campagne van de toekomst op papier.

Trots als een pauw vertelde hij vanmorgen bij de bakker dat ‘Met belgerinkel naar de winkel’ zijn geesteskind was.
Geen kat die hem geloofde.
Maar dat deerde hem nauwelijks.

Het zou de doorbraak van zijn carrière betekenen. Dat was hij zeker.
Zeker nu slager Luc hem reeds had opgebeld om een nieuwe spraakmakende campagne uit te denken.

Een Duracell-vrouw

Reeds eeuwen buigen filosofen, antroposofen en gewone mensen zich over de prangende vraag: ‘wie is het sterkste geslacht: de man of de vrouw?’

Sommigen halen er – à la de getuigen van Jehovah - meteen de Bijbel bij. Maar zeg nu zelf: het verhaal van de rib van Adam: is dat overtuigend?

Anderen – à la Kardinaal Joos zaliger - menen het antwoord te kunnen vinden in de geschiedenis van de kerk. Maar is het ontbreken van een vrouwelijke paus nu een teken van zwakte of juist een teken van overheersende sterkte?

Wie anderen op een verkeerd spoor wil brengen, durft wel eens de WTA-stand bij de tennisdames aanhalen als hèt ultieme bewijs dat de vrouw het sterkst is. Want hoe is anders te verklaren dat er enkel en alleen maar vrouwen in de top 100 staan?

Verder halen enkele Amerikaanse politici het sigarenincident van hun Bill Clinton aan om te bewijzen dat een man veel sterker is dan een vrouw. Maar wat als de rook om zijn hoofd is verdwenen?

Geen enkele redenering houdt steek, vind ik.

Ik zoek dan maar het antwoord op één of andere nieuwszender. Ik heb geluk. Straffe VTM-Stef - aanbeden door vele vrouwen – zegt dat de oudste mens ter wereld momenteel in Nederland leeft. Ik vraag me af wat een mens gaat zoeken bij onze Noorderburen. Maar dat doet niet ter zake. De enige vraag die op mijn lippen ligt, is of de oudste mens ter wereld nu een man is, of een vrouw.
De spanning is haast ondraaglijk.
Stef begint zijn verhaal dat Hendrikje nu bovenaan de lijst komt te staan van oudste mensen op deze aardoppervlak. Stilletjes juich ik. Hendrik. Een man – mogelijks zelfs een verre nazaat van de onvergetelijke Hendrik de Achtste. Ja, die met zijn zes vrouwen. Wat moet hij sterk geweest zijn!

Maar het gejuich verstomt direct wanneer er beelden op het scherm verschijnen. Hendrik ziet er nogal vrouwelijk uit. Of zou de oudste man ter wereld meteen ook een specialleke zijn. Een Dame Edna-type of zo?
Neen dus, de Hollanders hebben me weer eens goed liggen. Ze nemen blijkbaar direct wraak alsof ze net een beschamende nederlaag van hun Oranjeteam tegen ons Rooie Duiveltjes achter de rug hebben.
Hendrikje is een specimen, honderd procent vrouw.

Internetonderzoek brengt gelukkig aan het licht dat het momenteel niet bekend is wie de oudste mannelijke aardbewoner is. De zoektocht moet definitief uitsluitsel geven over wie nu het sterkst is.

Vooralsnog leg ik me toe op de vraag of Hendrikje volledig natuurlijk de leeftijd van 113 jaar heeft bereikt. Mogelijks is er wel vals gespeeld, met medeweten van haar kinderen en de zestien achterkleinkinderen.

Jaloers, zegt u? Nee, ik wil gewoon een nuchter onderzoek. Want zei deze week niet de partner van een bekend Gents politica: ‘Mijn vrouw is als een duracell konijn!’

En wanneer ik Hendrikje haar kamer zie uitstrompelen, dan kan ik me toch niet aan de indruk ontdoen dat ze niet alleen een peacemaker heeft laten inplanten, maar zeker ook een dozijn oplaadbare batterijen!

Wordt ongetwijfeld vervolgd!

De voorbije week in het Struikgewas

In de periode 30 april tot heden publiceerde ik op de groepsblog 'Struikgewas' volgende teksten:

- een oproep om alle 'under construction'-pagina's te verwijderen van het internet. (02.05)

- een cursiefje getiteld 'Eén keer goed, één keer fout', over een merkwaardig opschrift in de straten van Willebroek (03.05)

- in de rubriek 'Dingen des levens' breng ik een kritische kijk op het VTM-Nieuws. Dit naar aanleiding van een interview met Stef Wauters, verschenen in Humo. (06.05) Op dit artikel kwamen 20 reacties binnen.

- in 'Dag voor moederdag' breng ik een variant op het cursiefje dat u kon lezen op deze weblog. (07.05).

- een recensie over de sublieme theatervoorstelling 'Schone woorden', gebracht door Warre Borgmans en Jokke Schreurs. (07.05)

- in de rubriek 'Licht van Lumière' confronteer ik de lezer met een prangende vraag: 'Kunnen vogels crashen?' Ik weet dat op de grond elke dag zoveel auto's tegen elkaar botsen, dat mensen tegen elkaar aanlopen ... maar hoe zit dat in het luchtruim? Als een zeer grote zwerm vogels zich verplaatst, gebeurt het dan dat vogels tegen elkaar aanvliegen én neerstorten? Op deze vraag kwamen reeds 14 reacties. Wil ook jij het antwoord weten, ga dan maar eens een kijkje nemen.