Wat je helemaal niet graag doet

Opa Gilbert was al de gehele dag in de wolken.

Aan iedereen die hij tegenkwam in de winkel en op straat, vertelde hij dat zijn kleinzoon vanavond op de televisie kwam.

Opa Gilbert had enkele vrienden uitgenodigd om rechtstreeks te kijken. Het ging weliswaar niet meteen om zijn meest geliefde zender, maar één keer kijken naar Ketnet zou hij wel overleven. Kleindochter Stefanie had de videorecorder geprogrammeerd, want opa wou 's anderendaags al zijn buren uitnodigen om te kijken naar zijnen kleinzoon op tv.

Gilbert vertelde het uur voordat de uitzending begon, in geuren en kleuren over de knalprestaties van Louis, zijn kleinzoon: twee jaar geleden was die nationaal kampioen accordeonspelen geworden, vorig jaar kwam hij ook al eens in het nieuws toen hij een taart in het gezicht van één of andere politieker had gesmeten.

En dat kwam het moment suprème.

De volumeknop werd nog eens extra aangedrukt.

Het onderwerp van de uitzending was blijkbaar: 'Wat je helemaal niet graag doet."

Eerst verscheen een tiener met zeker vier piercings in zijn wenkbrauwen. Die moest niets weten van afwassen.

Vervolgens kwam een lange slungel in een dialectisch taaltje verkondigen dat hij helemaal niets graag doet.

Opa Gilbert zette zich recht toen zijn kleinzoon in beeld kwam.

Louis keek in de camera. Kuchte even én sprak dan de legendarische woorden:

"Wat ik helemaal niet graag doe? ... Ewel, vuile werkjes zoals bejaarden helpen."

Het zal wellicht nooit meer goed komen tussen Opa Gilbert en zijn Louiske.

Taart met drie kaarsjes

Op 26 februari 2005 zette ik mijn eerste stappen in de blogwereld. Niet goed beseffende wat dat allemaal zou teweegbrengen. Niet goed wetende welke weg ik precies wou bewandelen.

Ondertussen bevat Cursief Huigje toch al 293 posts, de éne al meer geslaagder dan de ander.

Een trouwe schare bloggenoten volgt mijn wel en mijn wee. Bedankt hiervoor én voor de vele commentaren, die nogal eens grappiger zijn dan wat Cursief Huigje uit zijn botten slaat.

Tellers op websites moeten steeds met een flinke korrel zout genomen worden. Daarom zette ik er drie op Cursief huigje. Ze tonen aan dat er sinds juni 2006 toch al ongeveer 35000 à 37000 bezoekertjes zijn langsgekomen. En bijna 4 000 reacties zijn in de loop van die tijd bij mij binnengewaaid.

En wanneer ik de getallekes op mijn twee andere blogjes erbij tel, dan zit ik in de buurt van de zestigduizend.

Ook nu, twee jaar later, heb ik geen enkel idee hoe deze blog zich verder zal ontwikkelen.

Ik schrijf omdat ik graag schrijf.

Ik hou van humor.

En als ik er in slaag om af en toe eens een glimlach rond de mond kan toveren van wie Cursief Huigje komt ontdekken, dan ben ik al meer dan content.

Heb je goeie raad voor Cursief Huigje?

Wat wil je veranderd zien of misschien juist behouden?

Laat het me weten.

PS bij deze verjaardag 'noch bloemen noch kransen' ... een flesje champagne mag mij echter steeds bezorgd worden.

Wees te vertrouwen, maar vertrouw niemand!

De bevolking van een klein dorpje, ergens in de Westhoek, is in shock.

Nochtans begon deze dag net als alle andere dagen. Voor dag en dauw waren Eulalie en Frans wakker: de koeien moesten nog met de hand gemolken worden. César liet zijn hond uit. En Magdalena maakte zich al klaar om naar de 9 uur-mis te vertrekken.
Net als 70% van de 68-plussers uit de gemeente was zij grote fan van priester P. Een zachtaardige man, die nooit één woord luider dan het andere sprak. Dat had wel eens tot gevolg dat zuster Eufraie in slaap viel tijdens één van zijn preken.
Niets leek priester P. uit evenwicht te halen. Met engelengeduld probeerde hij iedereen te overtuigen van Gods goedheid.
Het kleine dorp kende het woord 'misdaad' niet. De afgelopen 50 jaar was er nimmer een moord gepleegd, neen zelfs inbrekers vonden het blijkbaar de moeite niet om er eens op zoek te gaan naar de goedgevulde kousen onder het bed van Eulalie & Frans.
Het dorp leek dus eerder op een hemel, dan op de hel. Toch schoven elke week weer, voor het begin van de avondmis op zondag tientallen burgers aan om plaats te nemen in de biechtstoel. Priester P. luisterde, gaf de zegen én de opdracht voor het lezen van 5 weesgegroetjes en 2 onzevaders.

Geen vuiltje aan de lucht ... tot vandaag.

Het was Magdalena die alarm sloeg. In een mum van tijd ging het nieuws de ronde. César haastte zich naar het dichtst bijzijnde café, bestelde een grote cognac om van de shock te bekomen. En Eulalie en Frans begonnen aan het lezen van de paternoster.

Aanleiding tot dit alles was de open brief van Priester P. in Kerk en Leven. Geen zachtaardige brief, geen verheerlijking van de hemelse bevolking.

Wees te vertrouwen, maar vertrouw niemand!
Er zijn heuse dieven en dievegges onder ons!!!

Veel meer dan de 'stellingen' van de lessen moderne wiskunde waarmee ik doorheen de jaren van mijn middelbare schooltijd worstelde, onthield ik van mijn voormalige leraar wiskunde bovenstaande woorden. Zijn boutade werd voor mij andermaal brandend actueel nadat, begin vorige week, de houten legerkoffer werd gestolen die ik pas enkele dagen voordien met de beste bedoelingen, plaatste ter hoogte van de garagepoort van de pastorie.
Bewuste koffer diende voor het deponeren van oude palmtakken (die er naar aanleiding van de diefstal werden uitgehaald en opzij gelegd)

Voortaan is mijn stelregel dat de 'anonieme' mens (lees: 'al wie je niet in de gaten houdt') niet te vertrouwen is. Er lopen onder ons dan ook heel wat mensen rond die schijnbaar niets anders ten doen hebben dan uitkijken naar wat te zwaar en niet te warm is ...
Zij beschamen ons aller vertrouwen!
Of is de mens dan toch van nature slecht?
Moge elke dader, van om het even welke diefstal, branden in de hel ... hoe eerder, hoe liever.

Pastoor P

Vermoedelijk zal het nog een hele tijd duren vooraleer de innerlijke rust in de kleine gemeente weer hersteld is.

ps: dank aan Marc uit Sint-Niklaas voor dze cursiefje-tip!

Verwarring

Het zal je maar overkomen.

Al weken van de éne dokter naar de andere gestuurd worden.

Nauwelijks kans krijgen om even op adem te komen.

Nauwelijks kracht om iets te doen.

Steeds maar opnieuw afspraken moeten maken met dokters, profs, verpleegkundigen en radiologen.

Tussendoor echter ook oog blijven hebben voor 'hoe je er uit ziet'.

Vaststellen dat de kapper nog eens haar beste coiffurekunsten zal moeten bovenhalen.

Dus de telefoon nemen.

Het nummer van kapper Anja intikken.

De beltoon krijgt amper de kans om twee keer geboren te worden.

'Goeienamiddag, met kapper Anja'.

'Goeiemiddag, wanneer kan ik op consultatie komen?"

Licht in de duisternis?

Soms gaat bij Het Laatste Nieuws, de meest verkochte krant in Vlaanderen, het 'licht' even uit.

Soms gaat de redactieploeg ferm uit de bocht, soms zit de webmaster van de krant eerder met zijn duimen te draaien, dan dat hij met zijn vingers de juiste correcties aanbrengt.

Want hoe verklaar je volgende tekst op hun website?

"Ondanks het honderdste doelpunt van Wesley Sonck in Eerste Klasse, bleef Standard in de slotfase overeind en zo licht de titelstrijd weer helemaal open."

Valentijn

Twee glazen witte wijn

raken elkaar

heel even

verlegen.

twee handen verkleumd van de kou

verwarmen elkaar

zomaar

zonder woorden.

twee vlinders brengen lente

in de winter

twee blikken ontmoeten

en raken elkaar

niet even

niet verlegen.

twee glazen

witte wijn

naast elkaar

niet even

wel verlegen.

Meester André had geen gelijk!

Vandaag eens een cursiefje uit de oude doos:

Ik ben in de war.
Je zou voor minder wanneer 'zekerheden in het leven' plotseling op de helling komen te staan.

Ik herinner me nog de lessen biologie in het zesde leerjaar.
Meester André hield ervan alles zo didactisch mogelijk voor te stellen, in de hoop dat zijn leerlingen het dan beter zouden onthouden. (wat helaas niet vele gevallen niet zo was)
Op die bewuste dag wou hij 'biologie' koppelen aan 'filosofie'.
Het thema van de les was immers: 'Wat was er het eerst: de kip of het ei'.
Zijn mening was duidelijk: de kip was er eerst.
Om dat te demonstreren, haalde hij uit zijn auto een grote bruine doos, waaruit hij een grote bruine kip tevoorschijn toverde.
Vervolgens vertelde hij meer dan een uur over alle aspecten van het kip-zijn.
Op het einde van de les gaf meester André een brief mee voor de ouders, waarin hen gevraagd werd een kip te adopteren.

Helaas, ik heb van de les niet zoveel meer onthouden, behalve ... het feit dat elke kip maximaal twee poten heeft.
Ik schrijf 'maximaal' omdat mogelijks ook in de kippenwereld sprake kan zijn van 'kippen met ernstige motorische beperkingen'.

Ik ben in de war.
Deze morgen rij ik met de wagen, richting Colruyt.
Ik wil er kippenfilets kopen.
En wat zie ik tot mijn grote verbazing op de parking van een ander grootwarenhuis staan?

Een reclamebord met de melding: 'Kip met vier poten'.

Toch niet goed genoeg opgelet bij meester André?

Het raadsel ontraadseld!!!

Bestellingen mogen altijd via e-mail doorgegeven worden!!

De curve van het vergeten

Klein drama ten huize van familie Vanderlinden. Zoonlief (16 jaar) kwam onlangs thuis met zijn rapport. Over de ganse lijn gebuisd. Zijn ouders, ooit nog een verre buur geweest van tante Rita, waren lichtjes over hun toeren. Niet alleen om al dat buiswerk, maar ook wel door de uitleg die zoonlief gaf voor zijn falen: "Ik ben veel te vroeg begonnen met leren!"

En toen hij de gefronste wenkbrauwen bij vader zag, ging hij door op zijn elan: "Al mijn slechte examenuitslagen hebben louter en alleen te maken met de curve van het vergeten. In de jaren 1870 heeft éne Duitse filosoof en geleerde - Herman Ebbinghaus - geheugenonderzoek gedaan. Dat onderzoek culmineerde in zijn beroemde curve van het vergeten, die aantoonde hoe snel de herinnering verdampt: 56 procent van geleerde informatie is binnen een uur nadat deze is gecodeerd vergeten. Na een dag is er nog eens 10 procent weg. Een maand nadat de informatie is geleerd, is 80% ervan verdwenen."

En wat doet een ouder bij zoveel geleerde uitleg? Inderdaad zwijgen ... en de wetenschap vervloeken!

Raymond en Carnaval

Vandaag kreeg ik volgend emailbericht, naar aanleiding van mijn recensie over het optreden van Raymond van het Groenwoud, in de Aalsterse Werf.

"Schitterend stukje! Ik wou dat ik erbij was geweest.En dat van die versie van "aalst stad van mijn dromen" van Raymond wist ik helemaal niet! Zo zie je maar dat ik als ingeweken Oudenaardist in Aalst nog veel moet leren!Het stukje past ook uitstekend in de carnavalsgekte. 't Is gelinkt met carnaval, maar wie eens wat anders dan over carnaval wil lezen dezer dagen voelt zich ook aangesproken.Ik heb het net on line gezet op http://www.aalstblogt.be/"

Nieuwsgierig. Ga dan maar een kijkje nemen bij 4 februari: 'k Heb gezongen in Aalst.'

Wilde Valentijnvooruitzichten

Nog tien keer slapen én de Valentijngekte slaat weer toe.
Menig echtgenoot zal voor één keer slechts twee pintjes verorberen na het werk zodat er nog wat tijd rest om een bloemenwinkel te vinden.
Ik wil het origineler aanpakken.

En waar kan een midlife man inspiratie vinden?
Jawel, in de reclamebladen.

Parfum. Zo'n geschenk ruikt mijns inziens te veel naar platte Valentijncommerce.
Lingerie. Niet makkelijk om met de exact juiste maat (*) thuis te komen.

(*) voor één keer is maat hier geen synoniem van vriend. Kwestie om zeer duidelijk te zijn. Maar dit louter tussen haakjes.

En toen zag ik de advertentie die mijn aandacht trok.
"Voor een gezellige filmavond met je valentijn".

Dàt zou het worden.
Ik zie het al voor mij: flesje Meiter, enkele theelichtjes op tafel, gezellig haardvuur.
Maar ook drie bakjes van de afstandsbediening.
Eentje voor de televisie.
Eentje voor de tuner.
Eentje voor de dvd-speler

En dan eindeloos samen wegdromen ...

Helaas (of is het gelukkig) werd ik wakkergeschud toen ik de advertentie van dichterbij bekeek.
Het pakketje Valentijndvd's dat gepromoot werd, bestond niet uit 'Pretty Woman', 'Chocolat' of 'Notting Hill'.

Maar wel uit dvd's met de ronkende titels:

• De Olifant
• De Grijze Walvis
• De Oerang Oetan
• De Leeuw
• De Ijsbeer

Ik hoop dat de kachel die avond voldoende warmte geeft, want ik weet niet of die films warme gevoelens zal veroorzaken.
Als ik dan toch moet kiezen, dan ga ik voor de Oerang Oetan.
Want daarin speelt éne Julia Roberts de hoofdrol.
Maar misschien kiest mijn valentijn voor Ewan Mc Gregor, die de hoofdrol blijkbaar speelt met de Ijsbeer.

Ik haal alvast een extra dekentje om ons warm te houden.

Durf jij het aan om nu reeds een tip van de sluier te lichten over jouw valentijnplannen?

Groot onderhoud

Ik weet niet hoe het komt, maar ik heb al last van lentekriebels. Mogelijk geven die kriebels de aanleiding voor een vervroegde lente-schoonmaak-actie.
Ik stelde ondermeer vast dat ik één van mijn kinderen de voorbije maanden sterk verwaarloosd heb. Gelukkig zijn er blijkbaar geen klachten ingediend.
Maar ik wou het noodlot niet tarten.
Dus zette ik me aan het werk om alles wat niet meer werkte of verkeerd kon gaan, weer op te lossen.


Daardoor kan alwie liefde voor muziek heeft vanaf heden weer volop genieten van zeker 65 muziekfragmenten (videoclips) op één van mijn blogcreaties 'Just enjoy the music'.
Ik ben ervan overtuigd dat echt iedereen minstens één song zal ontdekken waar hij of zij een wauw-gevoel bij krijgt!:) (*)
Pop, klassiek, kleinkunst, Franse chanson, musicalhits ... alles passert de revue.
Zowel uit de jaren 60 als recent 21ste eeuw-geweld.

(*) je mag me altijd laten weten welk lied jouw hart ietwat sneller doet slaan.